Miejska Biblioteka Publiczna

W spalonych słońcem pustyniach wschodniej Turcji archeolodzy odkopują kamienną świątynię, najstarszą budowlę świata. Rob Luttrell, dziennikarz przygotowujący relację z wykopaliska, dowiaduje się, że ktoś celowo pogrzebał sanktuarium dziesięć tysięcy lat temu. Dlaczego? Tylko jeden człowiek zna odpowiedź - sekret tak szokujący, że może zagrozić społecznej strukturze ludzkości - i nie cofnie się przed niczym, żeby zniszczyć dowody, zanim ujrzą światło dzienne.

Połączeni wspólną pasją jedzenia, Eve i Jack prowadzą ze sobą długie rozmowy przez ocean. [...]
Co wyniknie z ich korespondencji i przypadkowo nawiązanej przyjaźni? Zapraszamy do lirycznego, słodko-gorzkiego świata, w którym jedzenie nieuchronnie splata się z całą paletą uczuć.

Cynthia Ozick to pisarka z obsesją: jedną jej część stanowi żydowskość, a drugą swego rodzaju pasja apokryficzna. Pisarka często bowiem odwołuje się do rzeczywistych postaci historycznych, w taki czy inny sposób związanych z literaturą, i wplata ich faktyczne, bądź domniemane losy w tworzoną przez siebie fabułę. Tak było w wydanym już przez Muzę Dziedzicu migotliwego światła, natomiast w wypadku Puttermesser mamy do czynienia z apokryfem podwójnym: po pierwsze tytułowa bohaterka Ruth Puttermesser jest zafascynowana postaciami George Eliot i życiowego partnera pisarki, Georgea Lewesa, których biografie czyta obsesyjnie; po drugie zaś - powieść skonstruowana jest w taki sposób, by sugerować domniemywaną niejako na bieżąco biografię Ruth Puttermesser. Jest to postać wymyślona przez Ozick, a jednak z pretensjami do faktycznego istnienia. Streszczenie Puttermesser jest z gruntu niemożliwe, krytycy - prześcigając się w zachwytach nad jej oryginalnością i bogactwem - porównywali powieść z jednej strony do obrazu Chagalla, z drugiej zaś do śpiewu całego chóru zwodniczych syren... Dość powiedzieć, że poznajemy Ruth - Żydówkę i nowojorską prawniczkę o niebagatelnych filozoficznych i politycznych ambicjach - w wieku lat trzydziestu czterech, rozstajemy się zaś z nią dopiero w raju, dokąd trafia po tragicznej śmierci w wieku siedemdziesięciu lat. Obłędne i osadzone w tradycji judaistycznej pomysły Ozick wydają się niewyczerpane, jednak dopiero jej bluźniercza wizja raju jest naprawdę porażająca. Wywodzi ona, że raj skrywa pewną tajemnicę, której nie da się zawczasu ogarnąć umysłem, lecz można ją poznać dopiero na miejscu. Lektura to absolutna rozkosz - intelektualna, duchowa i imaginatywna - czytelnik wraz z Puttermesser przeżywa esencję życia, śmierci i życia po śmierci; książka wymaga jednak od czytelnika pewnego obycia literackiego, historycznego, a także filozoficznego i teologicznego.

W ludzkim ciele jest 206 kości. Antropolodzy sądowi znają je wszystkie od podszewki, potrafią odczytać z nich historię krótkiego lub długiego życia oraz zrekonstruować każdy rodzaj gwałtownej śmierci.

Najsłynniejsza antropolog Ameryki Temperance Brennan tym razem w roli ofiary - kolejna trzymająca w napięciu powieść producentki słynnych telewizyjnych Kości